Hoe kom je van gebroken botten af?

30 jaar! Het is onmogelijk dat deze technologie 30 jaar geleden gebouwd kon worden. Het brengt ons zeker terug naar de nirvankar schooltijd. “Ik wil het nu maken!” Hoor ik u zeggen. Het antwoord is zowel ja als nee. Het goede nieuws is dat je, nu je het antwoord hebt, kunt experimenteren. Ik zeg niet dat je terug moet gaan naar Videoband, en het 3 keer gebruiken om de mobiele telefoon aan je oor te houden. Er is een veel betere manier. Nu kunt u experimenteren met uw eigen hersenen, uw eigen creativiteit en uw gezond verstand. Je zult erachter komen.

Kinderen worden aangemoedigd hun verbeelding te gebruiken. Laat ze in hun kamer rondlopen met een afbeelding van de persoon op het scherm en vraag hen te herhalen wat het personage zegt. Vraag hen op te staan en te herhalen wat het personage zegt. Dit zal de liggende gezichtsspieren activeren en u in staat stellen dat personage in de volgende scène te laten lopen. In het voorbeeld dat ik geef, wordt de telefoon met de rechterhand omhoog gehouden, de linkerhand houdt de lantaarnpaal stevig vast, en de rechterhandbewegingen worden herhaaldelijk uitgevoerd. Terwijl de lantaarnpaal wordt vastgehouden, worden de linkerhandbewegingen met de rechterhand uitgevoerd. Omdat in dit voorbeeld de rechterhand het werk doet, worden de linkerhand en de rechterhandbeweging overgebracht naar het rechterdeel van het lichaam. Vaak zal deze extra beweging van de linkerhand het werk dat gedaan moet worden verdubbelen! Het lijkt misschien ingewikkeld, maar bij precisiewerk zal deze kleine extra beweging van de linkerhand een enorme impact hebben. Het stelt je in staat de volgende zijwaartse bewegingen te maken:

o laterale flexieo laterale extensieo laterale semi-contractieo laterale retractie

De laterale flexie en laterale extensie bewegingen zijn twee essentieel voor het verticaal opstijgen. laterale flexie versterkt de rechter pariëtale cel, de sleutel tot ACP hoogte toename en controle. laterale extensie versterkt de linker pariëtale cel, de sleutel tot ACP hoogte toename en controle. retractie is de beweging van het meubilair naar de volgende ruimte, wat helpt bij het ontladen van de Craniale Sinus, wat resulteert in een toename van de submucosale zwaartekracht, wat helpt bij het ontladen van de Craniale Sinus en ook de opwaartse kracht van het diafragma controleert.

Kleurtherapie

Simpson’s Syndroom Diagnoseologie

Het syndroom van Simpson is een laterale buigverstuiking en is de meest voorkomende achillespeesscheur. De diagnose is meestal klinisch en gebaseerd op de voorgeschiedenis en het lichamelijk onderzoek, samen met een reeks eenvoudige röntgenfoto’s. Eenvoudige röntgenfoto’s omvatten: Anterior Cruciate Ligament (ACL) röntgenfoto, laterale -Medial Cruciate Ligament (MCL) röntgenfoto, en Psoas (Fusion) röntgenfoto. Andere belangrijke kenmerken zijn de plaats van het letsel, de mate van pijn, het type letsel en de voorgeschiedenis van het letsel.

De beslissing om te opereren is gebaseerd op het vertrouwensniveau van de chirurg, de hoeveelheid schade, of er een drinkfractuur is of niet, de spanning in de structuren, en de algemene medische voorgeschiedenis van de patiënt. De genezingstijd is over het algemeen 4-6 weken.

Ppertineotomie

Tijdens een punctie is er geen gegarandeerde manier om precies te weten waar de steen zich zal bevinden, dus de keuze van de plaats van de punctie is gebaseerd op de voorkeur van de arts. De plaats van de steen kan worden voorspeld, en de chirurg beslist dan of de laesie op die plaats moet worden verwijderd of dat ze moet worden dichtgeschroeid. Als de steen zo klein is dat hij niet terug de sinus in zal schuiven, hoeft hij niet te worden doorgeprikt. Als hij echter te groot is om comfortabel in het neusgat te passen, kan de chirurg ervoor kiezen hem aan te prikken, maar er is ook een grote kans dat hij er niet uit zal komen. Denk eraan, als u oorsuizingen hebt aan de kant van het letsel, bent u misschien te vroeg voor radiopedie; als u pijn hebt die uitstraalt naar de achterkant van het hoofd, bent u misschien te laat.

Behandeling van gebroken botten

Er zijn veel behandelingen voor botbreuken. Als het bot extreem instabiel is, is er geen behoefte aan stressfracturen of tractie. Het bot kan in een gipsverband of een spalk worden gehouden totdat het genezen is. Als het bot afbreekt en in een mitella wordt geleid, kan de arts een procedure aanbevelen die reductie wordt genoemd. Hierbij wordt het bot uitgeboord en worden er draden aan de bovenkant van het bot bevestigd die het bot in een zodanige positie brengen dat het niet tegen andere botten aan kan schuren. Als het bot alleen in het midden breekt, is er geen operatie nodig en wordt de patiënt uit het gips ontslagen en kan hij zijn activiteiten hervatten zodra de wond genezen is.

Meer informatie ga naar https://kleurgevoel.nl/kleurtherapie/

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *